Schreef Salomo het boek Spreuken?

Salomo schreef het boek Spreuken niet. Nee, het werd geschreven door onze geestelijke voorvaderen die ons een blijvende erfenis nalaten.

Salomo wordt in het boek Spreuken aangehaald, maar verbazingwekkend genoeg schreef hij het niet. Het werd geschreven door onze geestelijk gerichte voorvaderen.

Het werd nagelaten als een erfenis voor Gods volk door alle tijden heen. Het voorziet in kernachtig onderwijs om ons te helpen waar geluk te vinden.

Kinderopvoeding en wegenkaart!

In één opzicht is dit boek een boek over kinderopvoeding. Het bespreekt veel fundamentele zaken die kinderen nog in hun leven moeten ontdekken.

In een ander opzicht is het een wegenkaart met de route terug naar de hof van Eden. Het leidt naar een stad die fundamenten heeft, waarvan de bouwheer en maker God is, naar het Koninkrijk van God.

In tegenstelling tot de algemene opvatting schreef Salomo niet het boek Spreuken Hij wordt er alleen maar in aangehaald.

Het boek is een verzameling van verschillende geschriften. Het boek is een samenstelling of een bloemlezing van de grootste geestelijke denkers door de eeuwen heen. En men meent dat het werd gepubliceerd door koning Hizkia.

De volgende geestelijke denkers worden met name genoemd: de zonen van Zerach, die de zoon van Juda was; Ethan, Heman, Chalcol en Darda (1 Koningen 4:31).

Deze vier “wijze mannen” (of filosofen uit de oudheid) leefden in Egypte toen Jozef aan de macht was (Genesis 41). Ook Jozef was een wijs man, van hem worden dingen aangehaald die hem door Jacob, Isaak en Abraham waren onderwezen.

De Spreuken zijn niet zozeer de wijsheid van de eeuwen, maar de waarnemingen van nederige mannen. Zij geven commentaar op de dingen die zij leerden binnen hun relatie met God.

Van Salomo wordt gezegd dat hij drieduizend spreuken schreef, waarvan er maar enkele zijn opgenomen in het boek Spreuken.

1 Koningen 4:29-34 En God gaf Salomo wijsheid en zeer veel verstand en een begrip, zo wijd als het zand aan de oever der zee, zodat de wijsheid van Salomo groter was dan die van allen uit het Oosten, en dan al de wijsheid van Egypte. [Zie noten hieronder.] Ja, hij was wijzer dan alle mensen, dan de Ezrachiet Etan en Heman en Kalkol en Darda, de zonen van Machol, zodat hij naam had onder al de volken rondom.

Hij sprak immers drieduizend spreuken. De liederen van hem waren er duizend vijf. Hij sprak over de bomen, van de ceder op de Libanon af tot de hysop toe, die aan de muur uitschiet. Hij sprak ook over het vee, het gevogelte, het kruipend gedierte en de vissen. En uit alle volken kwamen er om de wijsheid van Salomo te horen, van al de koningen der aarde, die van zijn wijsheid gehoord hadden.

Noot 1: Veel andere koningen hadden van Salomo gehoord. De Spreuken geschreven door Amenemope van Egypte [gedateerd tussen 1000 en 600 v. Chr.] lijken heel veel op het boek Spreuken.

Noot 2: De Samaritanen bijvoorbeeld schreven hun eigen boek van de wet, waarbij ze de namen van de patriarchen vervingen door hun eigen namen. Bij de terugkeer uit ballingschap weigerden de Joden de Samaritanen deelname aan de eredienst in Jeruzalem. Waarna de Samaritanen een tempel voor zichzelf bouwden op de berg Gerizim.

Daar werd een systeem van eredienst ingesteld dat veel leek op dat van de tempel in Jeruzalem. Dat systeem was gebaseerd op de Wet, waarvan zowel in Israël als in Juda vele kopieën waren gemaakt.

Zo werd de Pentateuch door de Samaritanen bewaard. Alhoewel ze nooit die naam gebruikten, maar altijd “de Wet”, wat zij beschouwden als één boek.

Slechts een gedeelte van het Oude Testament werd geaccepteerd door de Samaritanen als geschriften met goddelijke autoriteit.

God gaf grote kracht en wijsheid aan Zijn geestelijke leiders.

Evenals God aan Simson grote kracht gaf, zo gaf Hij grote wijsheid aan andere geestelijke leiders voor de opbouw van het lichaam van Christus.

1 Korinthiërs 12:4-7 Er is verscheidenheid in genadegaven, maar het is dezelfde Geest; en er is verscheidenheid in bedieningen, maar het is dezelfde Here; en er is verscheidenheid in werkingen, maar het is dezelfde God, die alles in allen werkt. Maar aan een ieder wordt de openbaring van de Geest gegeven tot welzijn van allen.

Het wordt aangenomen dat koning Hizkia meer dan 200 jaar na de dood van Salomo toestemming gaf aan mannen zoals Jesaja, Micha, Sebna en Joah om ze te verzamelen in een Spreukenboek, waarbij sommige van Salomo’s geschriften werden toegevoegd aan die van andere schrijvers.

Agur, zoon van Jake, zoon van koningin Masse in Arabië of Medië, schreef hoofdstuk 30. De naam Agur is verwant met het Arabisch, waar het “huurling” of “verzamelaar” betekent. Dat zou kunnen slaan op de nakomelingen van Ismaël die in de Arabische woestijn tot aan Babylon woonden.

Lemuël schreef hoofdstuk 31. Lemuël is een oudere broer van Agur, koning van een Arabische stam in Massa, grenzend aan Palestina. Het karakter van zijn moeder was het model voor het portret van de “degelijke huisvrouw”.

God hechtte Zijn goedkeuring aan het boek Spreuken.

Het boek overleeft tot in deze tijd omdat het door de Levitische priesters werd gecanoniseerd, wat bevestigd dat God Zijn goedkeuring eraan hechtte.

In deze tijd hebben we familiewapens die een familiemotto dragen. Het boek Spreuken laat ons dezelfde soort dingen na als een blijvende erfenis – zodat we niet vergeten wie we zijn.

Het boek Spreuken is een werk waarin veel mensen uit Gods volk tot ons spreken.

Hebreeën 12:1-2 Daarom dan, laten ook wij, nu wij zulk een grote wolk van getuigen rondom ons hebben, afleggen alle last en de zonde, die ons zo licht in de weg staat, en met volharding de wedloop lopen, die voor ons ligt. Laat ons oog daarbij [alleen] gericht zijn op Jezus, de leidsman en voleinder des geloofs, die, om de vreugde, welke voor Hem lag, het kruis op Zich genomen heeft, de schande niet achtende, en gezeten is ter rechterzijde van de troon Gods.

Wordt vervolgd met: Spreuken inleiding

[Bijbelteksten zijn ontleend aan de Herziene Statenvertaling © 2010 Stichting HSV’][Nadruk van ons]

[Bijbelteksten zijn ontleend aan de NBG-vertaling 1951][Nadruk van ons]