De geest van de mens: De Bijbel openbaart ook, dat God aan elke persoon een aparte, onzichtbare geestelijke essentie of substantie heeft gegeven, de “geest van de mens” of de “geest in de mens” genoemd.

God bestaat uit geest:

“God is Geest en wie Hem aanbidden, moeten Hem aanbidden in geest en waarheid”.
(Johannes 4:24)

En van God komt de Heilige Geest – dat is de kracht van God – waardoor Hij alle dingen doet.

De Bijbel openbaart ook, dat God aan elke persoon een aparte, onzichtbare geestelijke essentie of substantie heeft gegeven, de “geest van de mens” of de “geest in de mens” genoemd.

God geeft deze geest van de mens bij de conceptie.

Het doel is om mensen in staat te stellen gedachten en bewustzijn te hebben.

“Voorwaar, het is de geest in de stervelingen en de adem des Almachtigen, die hun inzicht geeft”. (Job 32:8 NBG)

De Apostel Paulus merkt de unieke functie op: “Want wie van de mensen kent de dingen van de mens dan de geest van de mens, die in hem is”? (1 Korinthe 2:11)

De geest van de mens – hoewel onzichtbaar – is verenigd met het menselijke brein.

Het is geen afzonderlijk geestelijk wezen, zoals een engel of een demon. Het is een geestelijke essentie of substantie, dat God in elke persoon plaatst. Het verschaft de kracht van leven, gedachte, intellect en andere goddelijke kenmerken. Deze menselijke geest maakt man en vrouw verschillend van enig ander schepsel, dat God heeft geschapen.

De profeet Jesaja schrijft bovendien dat God “de hemel heeft geschapen en hem heeft uitgespannen, Die de aarde heeft uitgespreid en wat daarop uitspruit”.
(Jesaja 42:5)

En verder, God, “Die de adem [leven] geeft aan het volk dat daarop [de aarde] is, en bovendien de geest [Hebreeuws: ruach] aan hen die daarop wandelen”.
(Jesaja 42:5)

God plaatst deze geestelijke essentie in elk mens:

“De HEERE spreekt, Die de hemel uitspant, de aarde grondvest en de geest [ruach] van de mens in zijn binnenste vormt”. (Zacharia 12:1)

Deze menselijke geest stelt mensen in staat om talloze goddelijke eigenschappen te bezitten.

Inderdaad, het is deze unieke geestelijke dimensie, dat ons “iets lager dan God” maakt.

De “geest van de mens” is echter iets anders dan wat de Bijbel de “ziel” noemt.

Het woord “ziel” is vertaald van het Hebreeuwse nephesh, wat betekent fysiek leven van mens of van dier.

In vele Bijbelpassages wordt nephesh vertaald als “schepsel” of “leven”.(Genesis 1:20-21, 24,30; 2:19; 9:4-5, 10, 12, 15-16; enz.)

Als het wordt vertaald door “ziel”, verwijst het naar het fysieke leven en de kracht van een mens. (Genesis 2:7; Exodus 1:5; Leviticus 23:27; Deuteronomium 4:29; Jozua 11:11; enz.)

• In plaats van afgescheiden te zijn van het fysieke lichaam, is de ziel onverbrekelijk verbonden met het lichaam.

Toen God Adam schiep van het stof van de grond, ontving Adam geen ziel, hij “werd een levende ziel”. (nephesh) De ziel is wat een persoon fysiek is – niet iets dat hij “heeft”. De “ziel” stelt de fysieke functies van het lichaam in staat om te functioneren – het bloed, lymfe en zenuwstelsel van iedere persoon. Inderdaad, de “ziel” kan sterven.
( Ezechiël 13:18-19; 18:4, 20)

Naar bijna alle levende dieren wordt verwezen als “zielen”, omdat zij fysiek leven hebben. De Bijbel zegt ons, dat hun “zielen” ook sterven. (Openbaring 16:3)

Paulus schrijft dat er drie aspecten zijn met betrekking tot menselijk leven:

“En moge de God van de vrede Zelf u geheel en al heiligen, en mogen uw geheel oprechte [menselijke] geest, de ziel [leven] en het [fysieke] lichaam onberispelijk bewaard worden bij de komst van onze Heere Jezus Christus”. (1 Thessalonicenzen 5:23)

In tegenstelling tot de ziel, dat eindigt met de dood van het lichaam, keert de “geest in de mens” terug naar God als een persoon sterft. (Prediker 12:7)

Bovendien wat belangrijker is, dat de “geest van de mens” een volledig verslag bevat van de gedachten, herinneringen en karakter van de persoon, aan wie het behoort.

Na de dood van een persoon bewaart God deze menselijke geest – om het opnieuw te gebruiken bij de opstanding uit de dood om de persoon volledig te herstellen met een nieuw lichaam en denkwijze.

Daarnaast verwijzend naar degenen, die in de eerste opstanding zullen zijn tot eeuwig leven, spreekt Paulus van “de geesten van de rechtvaardigen, die tot volmaaktheid zijn gekomen”. Hebreeën 12:23)

Inderdaad, het is de voltooide “geest van de mens”, die God zal gebruiken om degenen weer tot leven te brengen, die in de eerste opstanding zullen zijn.

(Zie appendix 3, Wat gebeurt er na de dood?) [In bewerking]

In het volgende hoofdstuk zullen wij zien dat Gods schepping van mensen voortduurt door menselijke voortplanting.

Want dit is een belangrijk deel van Gods plan voor de mensheid. Hij is meer rechtstreeks betrokken in dit proces dan de mensen zich ooit hebben voorgesteld.

Fred R. Coulter.

Wordt vervolgd met: Opmerkingen hoofdstuk 3: Sabbat-contactdag tussen de Schepper God en U

Wordt vervolgd met: God gaat door met scheppen, door menselijke voortplanting

[Bijbelteksten zijn ontleend aan de Herziene Statenvertaling © 2010 Stichting HSV’]

[Nadruk van ons]