God schept soort naar soort.

In het begin van Gods schepping van alle levensvormen, vormde Hij in hen de mogelijkheid om zich voort te planten naar hun soort. (Genesis 1:20-25)

God schept soort naar soort, ook met alle dieren!

Hij schiep alle dieren mannelijk en vrouwelijk – zoals hij deed met het menselijk leven. Zij waren dus in staat om zich voort te planten – nageslacht te produceren naar hun soort.

Dat is hetzelfde met de flora. Via zaden wordt het plantenleven gereproduceerd naar hun soort.

Terwijl God dus het universum en de aarde handhaaft, gaat Hij door met het wonder van het scheppen van leven. Hetzij mens, zoogdier, reptiel, vis, gevogelte of plant, Gods schepping van leven gaat door via verschillende middelen van voortplanting.

Gods schepping: alles wijst naar één enkele Schepper.

Door heel Gods schepping heen vinden wij overeenkomst van ontwerp – allen wijzen naar één enkele Schepper.

Maar wij zien ook een enorme verscheidenheid en uitzonderlijkheid. Elk korreltje zand, iedere kiezelsteen, iedere sneeuwvlok – elk is gelijk, maar uniek. Een heel bos van esdoorn bomen heeft dezelfde algemene patroon en kleur, toch is elke boom – zelfs elk blad – uniek.

Het dierenleven is hetzelfde. Er zijn soorten en geslachten van leven verweven in verschillende vormen. Maar elk individueel schepsel binnen een vorm heeft de eigen unieke genetische identiteit. En deze uitzonderlijkheid neemt de mogelijkheid weg om exacte duplicaten te hebben.

Deze uitzonderlijkheid, die in een brede overeenkomst van ontwerp wordt gevonden. Dit is absoluut bewijs dat “de willekeurige selectie” van de evolutietheorie nooit kon hebben geproduceerd wat wij in het universum, op aarde en in al het leven zien!

Belangrijker is, dat deze uitzonderlijkheid een prominente karaktertrek van menselijk leven is. God schiep Adam en Eva, die nodig zijn voor de productie van alle verschillende rassen.

Fred R. Coulter.

Wordt vervolgd met: Menselijk leven gaat door – ondanks zonde

[Bijbelteksten zijn ontleend aan de Herziene Statenvertaling © 2010 Stichting HSV’]

[Nadruk van ons]