De naderende grote afvalligheid. (Deel 1)

Overzicht:

1. De naderende grote afvalligheid.

2. Misleiding en afvalligheid-zelfs ook in de Kerk van God.

3. De afvalligheid komt – zult ook U misleid worden? Door:

• De Antichrist – het Beest en de Valse Profeet

• Fundamentele morele waarden, gebaseerd op Gods Woord nu vervangen door Satans goddeloze New Age – menselijke filosofie

• Het accepteren van een wereldregering onder Satan – schaamteloze Satan verering

4. Het Christendom staat nu tegenover massale afvalligheid.

5. Degenen, die de waarheid niet liefhebben zullen geoordeeld worden.

1.) De naderende grote afvalligheid

Het Nieuwe Testament laat duidelijk zien dat valse apostelen reeds binnen de kerken van God werkten. En dat terwijl de originele Apostelen van Jezus Christus nog leefden! Die valse dienaren hanteerden Gods Woord verkeerd en dit resulteerde in valse leerstellingen.  Leerstellingen die goed klonken, verpakt in slimme theologische terminologie, maar zij waren niettemin vals.

Uiteindelijk zijn dergelijke leerstellingen – opzettelijk of onbedoeld – voortgekomen uit de geestelijke verdorvenheid van Satan de duivel. Misleiding is nu algemeen verspreid in het moderne “Christendom”. Degenen achter deze misleiding – bewust of onbewust – halen het uit de bron van alle valse religies. Die bron is “het grote Babylon, de moeder van de hoeren en van de gruwelen van de aarde”. (Openbaring 17:5)

Dergelijke valse leraren – in onwetendheid of met moedwillig voornemen – verkondigen Satans oude fabels als “verlichting”.  Zo leiden zij talloze kerkgangers in geestelijke duisternis.

Vele Christenen in de nieuwtestamentische tijd hebben onvoldoende aandacht geschonken aan de waarschuwingen van Christus en Zijn Apostelen. Waarschuwingen tegen misleiders die valse doctrines zouden inbrengen. Bovendien begon na de dood van de Apostelen de ontwrichting van de kerk te versnellen.

De naderende grote afvalligheid

De geschiedenis van de Christelijke Kerk

In zijn boek ‘The story of the Christian Church’ – (De geschiedenis van de Christelijke Kerk) – schreef Jesse Lyman Hurlbut over de enorme, snelle veranderingen, die toen plaatsvonden in de kerk.

“Wij noemen de laatste generatie van de eerste eeuw – ongeveer van 68 tot 100 n. Chr. ‘de eeuw van schaduwen’. Vijftig jaar lang, na het leven van Paulus hing er een gordijn over de kerk, waar wij tevergeefs doorheen probeerden te kijken. Toen het uiteindelijk in ongeveer 120 n. Chr. open ging met de geschriften van de vroegste kerkvaders zien wij een kerk, die in vele opzichten verschilde van die, in de dagen van St. Petrus en St. Paulus”.

De veranderingen in de apostolische kerk waren zo snel, zo volledig en zo grondig, dat de kerk bijna onherkenbaar werd. Bovendien werden hele kerken overmand door de geestelijke duisternis van valse leerstellingen. De overgrote meerderheid van de Christenen waren misleid door het aanvaarden van “nieuwe” leerstellingen. Op degenen, die weigerden werd neergekeken als ketters. Christenen, die trouw waren aan het ware Evangelie van Jezus Christus werden uit de lokale kerken verdreven. “Daarom zal ik, als ik kom, de werken die hij doet, in herinnering brengen. Hij belastert ons met kwaadaardige praatjes; en hiermee nog niet tevreden, erkent hijzelf de broeders niet en verhindert het hun die het wel willen doen en stoot hen uit de gemeente”. (3 Johannes 10)

Zij verlieten de “organisaties van mensen” om God lief te hebben en te dienen in de waarheid.

Alleen de kerk in Efeze was in staat om de misleidende leerstellingen van valse apostelen te weerstaan. Over hen zei Jezus, “Ik ken uw werken, uw inspanning en uw volharding, en weet dat u slechte mensen niet kunt verdragen, en dat u hen op de proef hebt gesteld die van zichzelf zeggen dat zij apostelen zijn, maar het niet zijn, en dat u hebt ontdekt dat zij leugenaars zijn”. (Openbaring 2:2)

Deze liegende apostelen zijn bovendien een rechtstreekse verwijzing naar de zogenoemde “vroege kerkvaders” – de stichters van wat het Rooms Katholicisme zou worden!

Zoals de broeders in Efeze moeten wij de leerstellingen van dienaren, die verkondigen dat zij de doctrines van God aan ons brengen, testen en bewijzen. Als wij niet in staat zijn om valse leraren en hun leerstellingen te herkennen, zullen wij bezwijken voor hun geruststellende toon, hun goddeloze invloed en verleid worden door de krachten van de geestelijke duisternis.

De Apostel Johannes waarschuwde dat wij geen gemeenschap met God kunnen hebben als wij in geestelijke duisternis wandelen. “En dit is de boodschap die wij van Hem gehoord hebben en aan u verkondigen, dat God licht is en dat in Hem in het geheel geen duisternis is. Als wij zeggen dat wij gemeenschap met Hem hebben en wij toch in de duisternis wandelen, liegen wij en doen de waarheid niet”. (1 Johannes 1:5-6)

Alleen door het wandelen in het licht van de Waarheid kunnen wij gemeenschap hebben met God de Vader en Jezus Christus. Degenen, die verklaren dat zij God kennen, maar de waarheid niet praktiseren, misleiden zichzelf.

Wordt vervolgd met: 2.) Misleiding en afvalligheid-zelfs in de Kerk van God!

[Bijbelteksten zijn ontleend aan de Herziene Statenvertaling © 2010 Stichting HSV’][Nadruk van ons]

Bron: Book: Lord what shall I do? Edition 2, 2010 – Chapter 12: The Approaching Great Apostasy