Optie voor Christenen begraven of cremeren.

Kan crematie – in plaats van historisch begraven – een optie zijn voor de gelovige?

Dit is een vraag, die vaak door Christenen wordt gesteld. Hoewel crematie historisch gezien meestal een non-issue was, is het tegenwoordig enigszins controversieel geworden. Maar zoals wij zullen zien wordt deze kwestie niet rechtstreeks aan de orde gesteld in Gods Woord.

Uiteindelijk is de keuze om gecremeerd te worden een persoonlijke beslissing en heeft het geen enkele invloed op iemands behoud. Als U “behouden” bent wanneer U sterft, heeft niets dat naderhand met Uw lichaam wordt gedaan, enig verband met Uw status tot God.

Terwijl sommigen betogen dat de Bijbelse gewoonte het begraven steunt, is het eigenlijk de cultuur, die kenmerkend voorschrijft hoe men met de overledene omgaat. Omdat begraven een algemeen aanvaarde praktijk was in het oude Israël en in een groot gedeelte van het Midden-Oosten, maakt dat het niet enigszins heilig. Begraven was de erkende praktijk, dat toe te schrijven was aan culturele invloeden, niet als gevolg van een Bijbelse voorschrift.

Ter illustratie: denkt U na over de tegenwoordige handdruk. Een handdruk is de cultureel aanvaardemanier om elkaar te begroeten. In nieuwtestamentische tijden groetten Christenen elkaar met een “heilige kus”. (Romeinen 16:16; enz.)

Betekent dit dat het hand schudden tegenwoordig moet worden vermeden en vervangen moet worden door een kus?

Natuurlijk niet. Het is best om de culturele norm te volgen, zolang het niet in tegenspraak is met welke van Gods geopenbaarde wetten dan ook.

En door de tijd heen verandert cultuur. Sinds vele decennia is begraven de aanvaarde praktijk geweest in Amerika. Maar tegenwoordig is crematie om verschillende redenen in populariteit gegroeid.

Gebiedt de Bijbel het begraven?

Sommigen, die betogen dat crematie strikt heidens is, verwijzen naar het feit, dat er geen Bijbelse passage over een Christen spreekt, die gecremeerd werd. Opnieuw, dit komt omdat begraven door de Bijbelse tijden heen de culturele norm voor Palestina was.

Maar gebood God eigenlijk de kinderen Israëls om hun doden te begraven?

Sommigen verwijzen naar de volgende passage: “dan mag zijn dode lichaam niet aan de paal overnachten, maar moet u hem beslist diezelfde dag nog begraven. Een gehangene is namelijk door God vervloekt. U mag uw land, dat de HEERE, uw God, u als erfelijk bezit geeft, niet onrein maken”.  (Deuteronomium 21:23)

Van elk dood lichaam, dat een nacht hangt aan een boom (na een terechtstelling) werd geloofd, dat deze het land verontreinigt. De kwestie hier heeft niets te maken met begraven in tegenstelling tot crematie. Dit vers kan dus op geen enkele manier beschouwd worden als een gebod om te begraven.

Een Bijbels gebruik?

Door de Bijbel heen zien wij dat Israël het begraven toepaste. Deze praktijk ging door tot Jezus’ tijd en was het aanvaarde gebruik van de vroege kerk. Dit zijn enkele voorbeelden:

Genesis 23:19-20                    Abraham kocht een begraafplaats

Genesis 49:31                         Abraham en Izak werden begraven

Deuteronomium 34:5-6          God begroef het lichaam van Mozes

Job 19:25-26                           Job verwachtte begraven te worden

Ditzelfde Bijbelse gebruik voor begraven duurde voort in het nieuwtestamentische tijdperk:

Johannes 11:38-39                 Lazarus werd begraven

Johannes 19:40                       Jezus werd begraven

Maar nergens wordt het in het Oude of Nieuwe Testament geboden om begraven toe te passen; noch is crematie verboden. Het Bijbelse gebruik van begraven weerspiegelt slechts het gebruik of traditie van die dagen.

Bestudeer Johannes 19:40 van nabij. “Zij namen dan het lichaam van Jezus en wikkelden het in linnen doeken, met de specerijen, zoals het de gewoonte van de Joden is bij het begraven”. Het was niet door gebod of verplichting dat de Joden hun doden begroeven – het was gewoonte.

Het verbranden van mensen stelt Gods oordeel voor.

Verbranden is een Bijbels symbool van oordeel en vernietiging – met het doel, het zuiveren van het land van het kwaad. Bijvoorbeeld: Deuteronomium 7:25 houdt in, het verbranden van afgoden en Leviticus 20:14 en 21:9 houden in, het verbanden van de goddelozen.

Het is duidelijk dat God het verbranden door vuur gebruikt als een voorbeeld van het oordeel van de onverbeterlijke mensen via de toekomstige “poel des vuurs” – dat de totale vernietiging voorstelt van datgene wat afschuwelijk is voor God. Maar een dode geliefde is geen gruwel voor God. En door hem of haar te cremeren is geen teken van Gods oordeel over hen. Het is gewoon een andere methode om de doden betrouwbaar te behandelen.

Optie voor Christenen begraven of cremeren?

 Conclusie.

De Bijbel zegt niets over de kwestie hoe men zich op de juiste manier van de doden moet ontdoen. Begraven is echter het Bijbelse voorbeeld. Dit is echter vanwege cultuur en traditie, niet vanwege Bijbelse verordeningen.

Het verbranden van een lichaam door crematie beïnvloedt op geen enkele wijze Gods vermogen om de gelovige of niet-gelovige tot leven te brengen.

Christenen moeten altijd naar Gods Woord kijken als onze autoriteit in alle dingen. Als de Bijbel niets zegt over een kwestie, moeten wij ons niet veroorloven om “voor God te spreken”. Integendeel, wij moeten gezond verstand en wijsheid gebruiken en geleid worden door Gods Heilige Geest.

In kwesties, die niet met behoud te maken hebben, zoals deze, is het ’t beste om “elkaar in liefde te verdragen” (Efeze 4:2) en onszelf niet op te werpen als de rechter van onze broeders.

Meer artikelen? : https://eindtijdevangelie.org/artikelen-abc/

[Bijbelteksten zijn ontleend aan de Herziene Statenvertaling © 2010 Stichting HSV’][Nadruk van ons]