De wekelijkse Sabbat van de Bijbel

     De wekelijkse Sabbat is de zevende dag van de week, tegenwoordig bekend als zaterdag. In het begin werd de Sabbat geschapen door God. Hij zegende en heiligde de zevende dag bij de schepping. Het is een speciale dag voor rust en omgang met Hem (God de Vader en Jezus Christus).

     De Sabbat is een herinnering van de schepping en werd gemaakt voor de hele mensheid. Het was de geboden dag van wekelijkse verering gedurende 3.000 jaar voordat de Tien Geboden werden gegeven aan Israël.

     Het vierde gebod is een herinnering om de Sabbat te vieren en heilig te houden.

     Als Heer God van het Oude Testament, schiep Jezus Christus de Sabbat door te rusten op de eerste zevende dag.  Ook door de Sabbat te zegenen en te heiligen.

In het Nieuwe Testament verkondigde Jezus Christus dat Hij Heer van de Sabbatdag is.

Tijdens Zijn dienaarschap op aarde bevestigde Hij opnieuw de heiligheid van de Sabbat en onderwees de juiste viering. Jezus Christus Zelf liet door voorbeeld zien, dat het juist was om goed te doen op de Sabbat, behalve het rusten van het fysieke werk en wereldse zaken.

De Apostelen van Jezus Christus en de vroege nieuwtestamentische Kerk vierden de Sabbat. Zij onderwezen de Christenen uit de Heidenen om deze dag te vieren.

     Het houden van de zevende dag Sabbat is een speciaal teken van het verbond tussen God en Zijn volk.

God gebiedt dat het gevierd wordt van zonsondergang op vrijdag tot zonsondergang zaterdag.

Tijdens deze heilige tijd worden Christenen geboden om te rusten van hun werk en samen te komen om God te vereren en om instructie te ontvangen uit Zijn Woord.

Het vieren van de zevende dag Sabbat is essentieel voor behoud en voor ware omgang met God de Vader en Jezus Christus.

Wordt vervolgd met: Gods Feest dagen-wekelijks en jaarlijks

Overzicht Bijbelse begrippen vindt u hier.

BRON: CBCG : Beliefs and Doctrines of the New Testament Church

[Bijbelteksten zijn ontleend aan de Herziene Statenvertaling © 2010 Stichting HSV’][Nadruk van ons]