Pinksterfeest en de oogst van de eerstelingen!

De betekenis van het Pinksterfeest

• Het Pinksterfeest en de berg Sinaï:
• Pinksteren en de berg Sion – de stad van de levende God, het hemelse Jeruzalem
• Zie erop toe dat niemand achteropraakt in de genade van God…..
• Goddelijke natuur en kinderen van God
• Samenvatting van belangrijke gebeurtenissen, die in verband staan met het Pinksterfeest:

Het Pinksterfeest en de berg Sinaï:

Nadat God het volk Israël uit Egypte had geleid en zij de Rode Zee doorgetrokken waren, kwamen zij  –  na een reis van bijna zeven weken  –   bij de berg Sinaï aan. God sprak toen persoonlijk de Tien Geboden tot hen. Nadat Hij de geboden op stenen tafels had geschreven, gaf Hij deze aan Mozes. Daarna schreef Mozes de rest van de voorschriften en statuten op, die God aan het volk Israël gaf om het volledige verbond vorm te geven tussen Hem en Israël. Toen werd het verbond in een speciale offerande ceremonie bekrachtigd:

“Mozes kwam terug en vertelde al de woorden van de HEERE en al de bepalingen aan het volk. Toen antwoordde heel het volk eenstemmig en zij zeiden: Al de woorden die de HEERE gesproken heeft, zullen wij doen.

Twaalf gedenkstenen op voor de twaalf stammen van Israël.

Vervolgens schreef Mozes al de woorden van de HEERE op. Hij stond ‘s morgens vroeg op en bouwde onder aan de berg een altaar en richtte twaalf gedenkstenen op voor de twaalf stammen van Israël.

En hij stuurde de jonge mannen van de Israëlieten erop uit. Die brachten brandoffers en brachten dankoffers voor de HEERE, te weten jonge stieren.

Mozes nam de helft van het bloed en deed dat in de schalen, en de helft van het bloed sprenkelde hij op het altaar.

Het boek van het verbond

Hij nam het boek van het verbond en las dit ten aanhoren van het volk voor. En zij zeiden: Alles wat de HEERE gesproken heeft, zullen wij doen en Hem gehoorzamen.

Toen nam Mozes het bloed, sprenkelde het op het volk en zei: Zie, dit is het bloed van het verbond dat de HEERE met u gesloten heeft op grond van al die woorden”. (Exodus 24:3-8)

Deze ceremonie beëindigde het plan, dat God hen voorlegde toen zij bij Sinaï aankwamen  –  dat zij een speciaal koninkrijk en een heilige natie zouden zijn:

“Toen klom Mozes omhoog, naar God. De HEERE riep tot hem vanaf de berg: Zo moet u tegen het huis van Jakob zeggen en de Israëlieten verkondigen:

U hebt zelf gezien wat Ik met de Egyptenaren gedaan heb en hoe Ik u op arendsvleugels gedragen en u bij Mij gebracht heb.

Nu dan, als u nauwgezet Mijn stem gehoorzaamt en Mijn verbond in acht neemt, dan zult u uit alle volken Mijn persoonlijk eigendom zijn, want heel de aarde is van Mij.

U dan, u zult voor Mij een koninkrijk van priesters en een heilig volk zijn. Dit zijn de woorden die u tot de Israëlieten moet spreken”. (Exodus 19:3-6)

Dus, zoals God zei, “Israël was heilig voor de HEERE, de eersteling van Zijn opbrengst….”. (Jeremia 2:3) Inderdaad, op dit eerste “Pinksterfeest” bij Sinaï werd Israël voor God de eersteling van de naties van de wereld.

Pinksteren en de berg Sion:

In het Nieuwe Testament beschrijft het Pinksterfeest:

• God, die Zijn Heilige Geest in grote kracht zendt en
• wat het feitelijk begin was van Gods Kerk  –  gebouwd op het fundament van Jezus Christus en de Apostelen.

Omdat God Jeruzalem koos als de locatie voor Zijn tempel (gebouwd door koning Salomo), begon de Kerk ook bij Gods Tempel. Als God Zijn Heilige Geest in een andere plaats over de Apostelen en discipelen had uitgestort, hadden de Joden het niet willen geloven dat het van God kwam. Zoals wij zullen zien was dit echter een ontzagwekkende gebeurtenis in Gods grote plan.

Pinksterfeest en de oogst van de eerstelingen!

“Toen de dag van het Pinksterfeest vervuld werd, waren zij allen eensgezind bijeen.

En plotseling kwam er uit de hemel een geluid als van een geweldige windvlaag en dat vervulde heel het huis waar zij zaten.

Aan hen werden tongen als van vuur gezien, die zich verdeelden, en het zat op ieder van hen.

En zij werden allen vervuld met de Heilige Geest en begonnen te spreken in andere talen, zoals de Geest hun gaf uit te spreken”. (Handelingen 2:1-4)

De manier, waarop God Zijn Heilige Geest uitstortte  –  in aanwezigheid van vele duizenden Joden, die in de tempel samen waren gekomen om het Pinksterfeest te vieren  –  laat er geen twijfel over bestaan dat dit een krachtige daad van God was!

Het Pinksterfeest en de kracht van Gods Heilige Geest

Door te veroorzaken dat de Apostelen in talloze andere talen konden spreken door de kracht van Gods Heilige Geest, liet God duidelijk Zijn persoonlijke, goddelijke tussenkomst zien.

Dit was geen mensenwerk, maar van God. Dit verbazingwekkende vertoon van goddelijke macht verschafte ook een geestelijke bezegeling van Gods autoriteit en bevestigde, dat de Apostelen Zijn geroepen en gekozen getuigen waren:

“Nu woonden er Joden in Jeruzalem, godvrezende mannen uit alle volken die er onder de hemel zijn.

Toen dan dit geluid klonk, kwam de menigte samen en raakte in verwarring, want ieder hoorde hen in zijn eigen taal spreken.

En zij waren allen buiten zichzelf en verwonderden zich, en zij zeiden tegen elkaar: Zie, zijn het niet allen Galileeërs die daar spreken?

Pinksterfeest en de oogst van de eerstelingen!

En hoe kunnen wij hen dan horen, eenieder in onze eigen taal, waarin wij geboren zijn?

Parthen, Meden en Elamieten en zij die inwoners zijn van Mesopotamië, Judea, Cappadocië, Pontus en Asia, Frygië, Pamfylië, Egypte, en de streken van Libië, dat bij Cyrene ligt, alsook de nu hier verblijvende Romeinen, zowel Joden als proselieten, Kretenzen en Arabieren, wij horen hen in onze taal over de grote werken van God spreken.

En zij waren allen buiten zichzelf en raakten in verlegenheid, en de één zei tegen de ander: Wat wil dit toch zeggen”? (Handelingen 2:5-12)

Na een paar lasteraars tot zwijgen te hebben gebracht stond Petrus op om tot de duizenden, die bij de tempel samengekomen waren, een krachtige boodschap te prediken over de kruisiging en opstanding van Jezus Christus. Na velen van hen werkelijk te hebben overtuigd, riep hij hen op zich tot God te bekeren voor hun zonden en voor hun aandeel in en instemming met de kruisiging van Christus:

“Laat dan heel het huis van Israël zeker weten dat God Hem tot een Heere en Christus gemaakt heeft, namelijk deze Jezus, Die u gekruisigd hebt.

Toen zij dit hoorden, werden zij diep in het hart geraakt en zeiden tegen Petrus en de andere apostelen: Wat moeten wij doen, mannenbroeders?

Bekeer u en laat ieder van u gedoopt worden

Petrus zei tegen hen: Bekeer u en laat ieder van u gedoopt worden in de Naam van Jezus Christus, tot vergeving van de zonden; en u zult de gave van de Heilige Geest ontvangen.

Want voor u is de belofte en voor uw kinderen en voor allen die veraf zijn, zovelen als de Heere, onze God, ertoe roepen zal.

En met veel meer andere woorden legde hij getuigenis af en spoorde hij hen aan met de woorden: “Laat u behouden uit dit verkeerde geslacht”! (Handelingen 2:36-40)

Met als gevolg, dat op dat Pinksterfeest drieduizend mensen werden gedoopt en aan de Kerk werden toegevoegd.

Degenen, die gedoopt waren en die betrokken waren bij de kruisiging van Jezus, ontvingen de vergeving, die Jezus aan de Vader vroeg toen Hij aan het kruis was genageld: “Vader, vergeef het hun, want zij weten niet wat zij doen”. (Lukas 23:34)

Zo begon de Kerk op het Pinksterfeest in 30 n. Chr.

Jezus Christus, de eerste die opstond uit de doden, was de voorloper (“de eerste van de eerstelingen”). (Hebreeën 6:20) Ook in Leviticus 23:10-11 (NBG), “de eerstelingsgarve van uw oogst”, bewogen voor God  –  was een voorafschaduwing van het naar de hemel gaan van Jezus om door God de Vader te worden aanvaard als de “eerste van de eerstelingen”.

Johannes 20:17: Jezus zei tegen haar: Houd Mij niet vast, want Ik ben nog niet opgevaren naar Mijn Vader, maar ga naar Mijn broeders en zeg tegen hen: Ik vaar op naar Mijn Vader en uw Vader, en naar Mijn God en uw God.

Bovendien wordt Jezus  –  als de eerste van de eerstelingen  –  ook “de Eerstgeborene uit de doden”. (Kolossenzen 1:18; Openbaring 1:5)” en “de Eerstgeborene zou zijn onder vele broeders” (Romeinen 8:29) genoemd.

God bracht het oude Israël naar de berg Sinaï om Gods geboden te ontvangen en een verbond met Hem aan te gaan als Zijn volk! Evenzo zullen bij de eerste opstanding de broeders van Christus door engelen naar de berg Sion in de hemel gebracht worden om Jezus te ontmoeten. Op dat moment zullen wij God de Vader zien als Jezus ons aan Hem presenteert:

“Zie, Ik en de kinderen die God Mij gegeven heeft”. (Hebreeën 2:13)

Onze roeping en bestemming zijn wonderbaarlijk! Let op de aansporing van Paulus als hij onze roeping vergelijkt met die van het oude Israël, verzameld bij de berg Sinaï:

“Hef daarom de slappe handen op en strek de knikkende knieën, en maak rechte sporen voor uw voeten, opdat wat kreupel is, niet wordt ontwricht, maar veeleer genezen wordt.

Jaag de vrede na met allen, en de heiliging, zonder welke niemand de Heere zal zien.

Zie erop toe dat niemand achteropraakt in de genade van God…..

Want u bent niet tot een tastbare berg [Sinaï] genaderd, en tot een brandend vuur, tot donkerheid, duisternis en stormwind, tot bazuingeschal en het geluid van woorden. Zij die dat hoorden, smeekten dat het woord niet meer tot hen gericht zou worden,

want zij konden wat hun bevolen werd niet verdragen: zelfs als een dier de berg aanraakt, zal het gestenigd of met een pijl doorschoten worden. En wat zij zagen was zo verschrikkelijk, dat Mozes zei: Ik ben zeer bevreesd en sta te beven.

Pinksterfeest en de oogst van de eerstelingen!

Maar u bent genaderd tot de berg Sion en tot de stad van de levende God. Tot het hemelse Jeruzalem en tot tienduizendtallen van engelen.

Tot een feestelijke vergadering en de gemeente van de eerstgeborenen. Die in de hemelen opgeschreven zijn. En tot God, de Rechter over allen. Tot de geesten van de rechtvaardigen, die tot volmaaktheid zijn gekomen,

en tot de Middelaar van het nieuwe verbond, Jezus, en tot het bloed van de besprenging, dat van betere dingen spreekt dan dat van Abel”. (Hebreeën 12:12-15, 18-24)

Wij worden “de gemeente van de eerstgeborenen” (Hebreeën 12:23) en de “eerstelingen” van God genoemd. (Jakobus 1:18)

Dit betekent dat de dag na  de zeven weken oogst degenen beschrijft, die tot eeuwig leven zullen verrijzen. Dat gebeurt in de eerste opstanding. Het patroon van de “zeven kerken” in Openbaring 2 en 3 stemt overeen met de 7 weken. Die wij moeten tellen tot het Pinksterfeest en met de 50 ^ste dag, die de eerste opstanding tot eeuwig leven uitbeeldt.

Opnieuw zien wij hetzelfde patroon  –  Jezus Christus de eersteling, dan de rest van de oogst  –  de Kerk  –  bij Zijn komst:

“Maar nu, Christus is opgewekt uit de doden en is de Eersteling geworden van hen die ontslapen zijn [gestorven in geloof].

Want omdat de dood er is door een mens, is ook de opstanding van de doden er door een Mens.

Want zoals allen in Adam sterven, zo zullen ook in Christus allen levend gemaakt worden.

Ieder echter in zijn eigen orde: Christus als Eersteling, daarna wie van Christus zijn, bij Zijn komst”. (1 Korinthiërs 15:20-23)

Wij hebben de geweldige roeping en bestemming om de zonen en dochters van God te worden in de eerste opstanding! Dan zullen wij verheerlijkt worden met een geestelijk lichaam en denkwijze.

Goddelijke natuur en kinderen van God

Paulus schrijft over deze belofte:

“Ons burgerschap is echter in de hemelen, waaruit wij ook de Zaligmaker verwachten, namelijk de Heere Jezus Christus,

Die ons vernederd lichaam veranderen zal. Zodat het gelijkvormig wordt aan Zijn verheerlijkt lichaam. Overeenkomstig de werking waardoor Hij ook alle dingen aan Zichzelf kan onderwerpen”. (Filippenzen 3:20-21)

De Apostel Petrus schrijft hier ook over:

“moge genade en vrede voor u vermeerderd worden door de kennis van God en van Jezus, onze Heere.

Immers, Zijn Goddelijke kracht heeft ons alles geschonken wat tot het leven en de godsvrucht behoort. Door de kennis van Hem Die ons geroepen heeft door Zijn heerlijkheid en Zijn deugd.

Daardoor heeft Hij ons de grootste en kostbare beloften geschonken. Opdat u daardoor deel zou krijgen aan de Goddelijke natuur. Nadat u het verderf, dat er door de begeerte in de wereld is, ontvlucht bent”. (2 Petrus 1:2-4)

Nu  –  met de wereld in de greep van satanische wetteloosheid en onderdrukking moeten wij bemoedigd worden om onze denkwijze gericht te houden op Gods grote doel voor ons:

• Gods Koninkrijk;
• de opstanding en
• Gods Gezin.

God motiveerde de Apostelen door de kracht van Zijn Heilige Geest, om over deze ontzagwekkende beloften te schrijven.

Johannes schrijft:

“Zie, hoe groot is de liefde die de Vader ons gegeven heeft: dat wij kinderen van God worden genoemd. Daarom kent de wereld ons niet, omdat zij Hem niet kent.

Geliefden, nu zijn wij kinderen van God, en het is nog niet geopenbaard wat wij zullen zijn. Maar wij weten dat, als Hij geopenbaard zal worden, wij Hem gelijk zullen zijn; want wij zullen Hem zien zoals Hij is.

En ieder die deze hoop op Hem heeft, reinigt zich, zoals Hij rein is”. (1 Johannes 3:1-3)

Samenvatting van belangrijke gebeurtenissen, die in verband staan met het Pinksterfeest:

Gods unieke gebruik van het Pinksterfeest in het verleden heeft de betekenis vergroot en eraan toegevoegd. Als wij nu het Pinksterfeest vieren kunnen wij ons de lessen van dit Feest in zowel het Oude als het Nieuwe Testament herinneren:

1. God gaf de Tien Geboden aan Israël. (Exodus 20:1-17; Deuteronomium 5:7-21)
2. Israël vierde de volledige gerst en tarwe oogst van de eerstelingen. (Exodus 23:16)
3. God zond Zijn Heilige Geest om Zijn Kerk te beginnen.
4. Na onze berouw en bekering –  met Gods Heilige Geest in ons. Dan begint God Zijn wetten en geboden in onze harten en verstand te schrijven. (Hebreeën 10:16)
5. De wonderbaarlijke prediking van de Apostelen in vele talen was een rechtstreekse vervulling van de profetie.  Het Evangelie moest in de hele wereld en aan alle naties gepredikt worden. (Matteüs 28: 18-20; Lukas 24:44-47; Handelingen 1:8)
6. Door Zijn Heilige Geest te zenden kondigde God aan dat Hij de tempel en het systeem van verering zou verwerpen. En uiteindelijk zou vernietigen. (Jesaja 66:1-4; Matteüs 22:1-7; Handelingen 7:44-50)
7. Allen, die God de Vader willen vereren kunnen dat nu doen in geest en in waarheid. Bovendien van elke plaats in de wereld. Ook niet alleen in de tempel in Jeruzalem, zoals God dat had geboden voor Israël. (Johannes 4:20-24; Hebreeën 10:16-22)

Dit is de betekenis van het Pinksterfeest  –  de oogst van de eerstelingen.

Bron: Artikel CBCG: Letter  April-May 2015

[Bijbelteksten zijn ontleend aan de Herziene Statenvertaling © 2010 Stichting HSV’][Nadruk van ons]