Beknopt Overzicht van Gods Feesten

Als wij de ware omvang begrijpen van de betekenis met betrekking tot Gods Feestdagen, zullen wij ons realiseren dat God deze dagen heeft gebruikt om Zichzelf te openbaren aan Zijn volk en aan de wereld.

In de Bijbel zien wij dat elke feestdag van God of:

  • Een herdenking of herinnering is van activiteiten en gebeurtenissen, die God reeds voltooid heeft en/of voortzet met het te vervullen, of
  • Een profetie van toekomstige gebeurtenissen is, die nog vervuld moet worden.

Hier volgt een kort overzicht van de herdenkingen en profetieën, die uitgebeeld worden door Gods Feestdagen:

  1. De Sabbat;
  2. Pascha;
  3. Feest van Ongezuurde Broden;
  4. Het Beweegoffer; de opstanding van Jezus Christus, de EERSTE van de eerstelingen!
  5. Pinksterfeest; Feest van de opstanding van de eerstelingen
  6. Trompettenfeest;
  7. Verzoendag;
  8. Loofhuttenfeest;
  9. Laatste Grote Dag.

De wekelijkse Sabbat: 

(Leviticus 23: 3-4)

Vanaf het begin was de Sabbat een herdenking van Gods schepping van de hemelen en de aarde. Dat wordt dus voortdurend vervuld – week na week – als wij de Sabbat vieren en Hem erkennen als de Schepper God.

Een dag waarop God de Vader en Jezus Christus ons onderwijzen door Hun Woord en de inspiratie van Gods Heilige Geest.

Als een profetie beeldt de Sabbat het komend Koninkrijk van God uit – “de rust van God”.

Het Pascha

(Leviticus 23: 5) (Exodus 12:12, 27) (Johannes 3:16) (1 Kor. 11:23-26)

Als de eerste stap in Gods Plan van Behoud was Genesis 15 de voorbode van het Pascha – en dus een herdenking van Gods verbond met Abraham, waarbij fysiek zaad werd beloofd door Izak en geestelijk zaad door Jezus Christus, onze Verlosser.

Het is een herdenking van het ontzien van Israëls eerstgeborenen door God en Zijn oordeel over alle goden van Egypte. (Exodus 12:12, 27)

Voor Christenen is het Pascha een herdenking van het offer van Jezus Christus (God kenbaar gemaakt in het vlees), als het Lam van God. Hij stierf, zoals opgetekend staat in de Evangeliën, op de Pascha-dag in 30 n. Chr. als een verzoening voor de wereld. (Johannes 3:16)

Het wordt voortdurend elk jaar vervuld als wij deelnemen aan het Pascha en ons Verbond van Eeuwig Leven met God de Vader en Jezus Christus vernieuwen. (1 Kor. 11:23-26)

Het Feest der Ongezuurde Broden:

(Leviticus 23: 6-8) (Exodus 12:15-20)

Duurt 7 dagen en God zegt: Zeven dagen moet u ongezuurde broden eten.

De eerste dag van Ongezuurde Broden (een jaarlijkse Sabbat) is een herdenking van Gods belofte aan Abraham om de kinderen Israëls uit Egypte te brengen – op “dezelfde dag” na 430 jaar, vanaf de belofte van God aan Abraham.

Deze dag begint met wat door God “de meest gedenkwaardige nacht” wordt genoemd. (Exodus 12:42) Het herdenkt het begin van de uittocht van de kinderen Israëls, toen God persoonlijk de opdracht gaf aan Mozes en Aaron om hen uit Egypte te leiden. (Exodus 12:40-42)

De zevende dag (een jaarlijkse Sabbat) is een herdenking van Gods uiteindelijke bevrijding van de kinderen Israëls – toen zij de Rode Zee doortrokken op droge grond en getuige waren van de vernietiging van Farao en zijn legers, die in de zee verdronken. (Exodus 14 en 15)

Het Beweegoffer

(Leviticus 23:9-14)

Het Beweegoffer wordt aangeboden op de eerste dag van de week tijdens het Feest van Ongezuurde Broden en werd voor het eerst ten uitvoer gebracht toen de kinderen Israëls het Beloofde Land binnen trokken. (Jozua 5:10-12)

Deze dag gaf de aanzet tot de gerst/tarwe oogst en was de eerste dag in de telling naar het Pinksterfeest.

Het Beweegoffer was een profetie van de opstijging van Jezus Christus naar God de Vader om te worden aanvaard als de Verlosser van de wereld.

In het Nieuwe Testament is de eerste heilige dag van het Feest van Ongezuurde Broden een herdenking dat Christus in het graf werd gelegd. Hij verbleef daar drie dagen en drie nachten en werd opgewekt aan het einde van de wekelijkse Sabbat, gedurende het Feest van Ongezuurde Broden.

Op de eerste dag van de week – de dag van het Beweegoffer – vervulde Jezus de profetie van het beweegoffer van Leviticus 23:10-11. (Johannes 20:17)

Het hele zeven-dagen feest van het Feest van Ongezuurde Broden beeldt onze bevrijding van Satan de duivel uit, door de kracht van God en onze verlossing van zonde door het offer en het bloed van Jezus Christus. Het wordt voortdurend vervuld als wij uit deze wereld komen en groeien in genade en kennis en het karakter en de denkwijze van Jezus Christus ontwikkelen – opdat wij ongezuurd (zonder zonde) mogen worden in Christus.

Het Pinksterfeest:

(Leviticus 23:15-22)

In het Oude Testament is het Pinksterfeest een herdenking dat God de Tien Geboden uitsprak op de berg Sinaï en aan de kinderen Israëls gaf . (Exodus 20 en Deuteronomium 5)

Later – in het Beloofde Land – was het Pinksterfeest ook een herdenking van de eerstelingen van de gerst/tarwe oogsten.

In het Nieuwe Testament gebruikte God het Pinksterfeest om Zijn Heilige Geest in kracht te zenden en begon de Kerk – geestelijk Israël – bij de tempel in Jeruzalem in 30 n. Chr. Het is een herdenking van die ontzagwekkende gebeurtenis, opgetekend in Handelingen 2.

Het meest belangrijke is, dat het Pinksterfeest een profetie is van de eerste opstanding – de opstanding van de eerstelingen van God de Vader, ook de Kerk van de eerstgeborenen genoemd.

(1 Korintiërs 15:22-23; Hebreeën 12:22-24; Openbaring 14:14-16)

Trompettenfeest

(Leviticus 23: 23-25):

Voor de kinderen Israëls betekende het Trompettenfeest dat God verklaarde, dat Hij hun veldslagen zou strijden, als zij Hem gehoorzaamden.

Het is ook een herdenking van Trompetten-dag, waarop God Zijn tegenwoordigheid plaatste in de tempel, die Salomon bouwde. (2 Kronieken 5:12-14; 7:1)

In het Nieuwe Testament beschrijft het Trompettenfeest de rechtstreekse interventie van Christus via de 7 trompetplagen van Openbaring 8-10.

Uiteindelijk is het Trompettenfeest een vernietiging van het grote Babylon en van de beslissende grote strijd, die plaats zal vinden als Jezus en de heiligen naar de aarde terugkeren van de Plaat van Glas (een glazen zee, als kristal) om op de Olijf-berg te staan. (Zacharia 14:1-9) Daarvandaan zullen zij de legers van de naties vernietigen, die geleid worden door het beest en de valse profeet.

Grote Verzoendag:

(Leviticus 23: 26-32)

In het Oude Testament richt deze heilige dag zich op Gods jaarlijkse verzoening voor de zonden van het priesterschap en van de kinderen Israëls. De wegzending van de bok voor Azazel. (Leviticus 16)

In het Nieuwe Testament laat de Verzoendag zien dat het een profetie is van het binden van Satan in de bodemloze put voor 1000 jaar en Gods uiteindelijk oordeel over Satan en de demonen. (Openbaring 20:1-3; 10-11)

Het Loofhuttenfeest

(Leviticus 23: 33-44)

Dit feest was aanvankelijk een herdenking aan de verblijfplaatsen van de kinderen Israëls in tenten/tabernakels, toen zij uit Egypte kwamen. Daarna werd de erfenis en rust herdacht, die God Israël gaf in het Beloofde Land.

In de eerste plaats was het Loofhuttenfeest een viering van de grote oogst van alle oogsten aan het einde van het Jaar.

In het Nieuwe Testament is het Loofhuttenfeest een herdenking van het tijdelijke “verblijf” van Jezus Christus bij de mens, geopenbaard in het vlees.

Het stelt ook de realiteit voor, dat ware Christenen feitelijk een tabernakel/tempel zijn van God met Gods Heilige Geest, die in hen woont.

Profetisch beeldt het Loofhuttenfeest het Koninkrijk van God uit op aarde onder de regering van Jezus Christus en de heiligen voor duizend jaar – op welke tijd de grote geestelijke oogst zal beginnen plaats te vinden – met zonen en dochters, die in het Koninkrijk van God geboren zullen worden. (Openbaring 20:4-6)

Tenslotte is het een profetie over de tijd wanneer God de Vader en Jezus Christus met alle heiligen in het nieuwe Jeruzalem zullen wonen – waarheen de naties, die behouden zijn, zullen komen. (Openbaring 21 en 22)

De Laatste Grote Dag

(Leviticus 23:36, 39)

 In het Oude Testament was de Laatste Grote Dag een verlenging van het Loofhuttenfeest als een herdenking van alle zegeningen van God.

In het Nieuwe Testament beeldt de Laatste Grote Dag de voltooiing uit van de grote geestelijke oogst door de tweede opstanding – waarin zowel Israëlieten als Heidenen tot leven worden opgewekt tijdens de Grote Witte Troon oordeelperiode om Gods Heilige Geest te ontvangen en een mogelijkheid tot eeuwig leven.

(Leviticus 23:36, 39; Openbaring 20:5, 11-12; Ezechiël 37:1-14; Johannes 7:37-39)

  • Dit overzicht van Gods Feestdagen helpt ons te begrijpen waarom zij zo belangrijk zijn – en voor ons nodig zijn om te vieren.
  • Door het vieren van deze Feesten van God, openbaren God de Vader en Jezus Christus voortdurend Hun wil door de Bijbel en door de kracht van Gods Heilige Geest aan Zijn Kerk en aan Zijn volk.

U kunt nu zien waarom Satan en de leiders van zijn heidense religieuze systemen Gods Feesten haten. De machten van kwaad en duisternis willen niet dat mensen tot de kennis komen van de wekelijkse Sabbat en de jaarlijkse Feesten – de Feesten van God. Daarom heeft Satan de religies van de wereld misleid om zijn occulte heilige dagen te propageren en de Feesten van God aan te vallen.

Bron: Monthly letter CBCG

Gods Feestdagen Kalender: CBKG 2018-2035

Gods Plan voor de mensheid – dus voor U!

[Bijbelteksten zijn ontleend aan de Herziene Statenvertaling © 2010 Stichting HSV’]