De “aanduiding van vaste tijden” zijn de feesten van God waarin sommige heilige dagen zijn, vermeld in Leviticus 23.

Maar de eerste bijzondere en heilige dag, die God openbaarde aan Adam en Eva was de Sabbat, de zevende dag van de week – ook een “vastgestelde tijd”.

Het moet voor altijd gehouden worden, zoals bekrachtigd in Exodus 31:16, “Laat de Israëlieten dan de sabbat in acht nemen, door de sabbat te houden, al hun generaties door, als een Eeuwig Verbond”.

In Leviticus 23 noemde God Zijn vastgestelde feesten op – te beginnen met: het wekelijkse feest.

De wekelijkse Sabbat op de 7^e dag van de week.

Hij benoemde de jaarlijkse Feesten bij hun maand en de dag van de maand:

1. Pascha: 14^e dag van de eerste maand
2. Feest van Ongezuurde Broden: 15^e tot en met 21^ste dag van de eerste maand
3. Het Beweegoffer: de dag, na de wekelijkse Sabbat gedurende de Dagen van Ongezuurde Broden
4. Pinksterfeest: zeven weken tellen – vanaf het beweegoffer – , plus één dag – de 50^ste dag
5. Trompettenfeest: 1^e dag van de zevende maand
6. Verzoendag: 10^e dag van de zevende maand
7. Loofhuttenfeest: 15^e tot en met 21^e dag van de zevende maand en de
8. Laatste Grote Dag, de “achtste dag” – de 22^e dag van de zevende maand.

1.         Welke is de ware kalender van God?

2.         Gods plan voor de mensheid is vastgelegd in Gods Feesten

Wordt vervolgd met: Gods “Heilige Kalender” van af de schepping bekend

3.         Gods “Heilige Kalender” van af de schepping bekend

[Bijbelteksten zijn ontleend aan de Herziene Statenvertaling © 2010 Stichting HSV’] [Nadruk van ons]